Jest to choroba przewlekła, w której na skutek działania kwasów pochodzących z fermentacji węglowodanów dostarczanych w diecie przez bakterie jamy ustnej następuje zniszczenie podatnych tkanek zęba.
Zjawisko to prowadzi do utraty substancji mineralnych zęba i w konsekwencji do rozwoju próchnicy.
Tworzenie się ubytków próchnicowych przebiega wedle ściśle ustalonego schematu.
Rozpoczyna się od niewielkiej zmiany demineralizacyjnej bez ubytku tkanek, która jednak może doprowadzić do dalszej destrukcji.
Podczas każdego posiłku bakterie znajdujące się w jamie ustnej przetwarzają dostarczone z dietą cukry w szkodliwe dla tkanek zęba kwasy.
Powodują one obniżenie pH prowadząc do utraty substancji mineralnych zęba.
Zęby w sposób ciągły poddawane są procesom demineralizacji i remineralizacji, na które wpływają nawyki dietetyczne.
Jeśli procesy demineralizacji trwają dłużej niż procesy remineralizacji powstaje zmiana o wyglądzie białej plamki (próchnica początkowa). Jest to zmiana odwracalna. Jeśli jej nie zabezpieczymy będzie się powiększała i w konsekwencji doprowadzi do powstania ubytku.
