Kieszonka dziąsłowa jest to patologiczny rowek dziąsłowy. Zmiany głębsze niż 3 milimetry nazywane są kieszeniami przyzębnymi lub kieszeniami dziąsłowymi.
Kieszenie dziąsłowe można podzielić na prawdziwe i rzekome.
– Prawdziwe są to kieszenie przyzębne przebiegające z utratą przyczepu łącznotkankowego znajdującego się zwykle poniżej szyjki zęba.
– Rzekome objawiają się zwiększoną głębokością kieszeni powstałą jednak na skutek przerostu bądź obrzęku dziąsła w przebiegu zapalenia dziąseł.
Przyczyny powstawania kieszeni dziąsłowych
Najważniejszymi przyczynami kieszeni dziąsłowych są choroby przyzębia. Można tu wyodrębnić dwa rodzaje – przewlekłe oraz agresywne.
Forma przewlekła powstaje zazwyczaj na skutek długotrwałych zaniedbań higienicznych jamy ustnej, jak też i negatywnych nawyków (palenie papierosów, spożywanie alkoholu). Głębokie kieszonki przyzębne dotyczą wówczas przeważnie całego uzębienia.
Rzadszą postacią jest agresywne zapalenie przyzębia, podczas którego następuje szybka utrata kości.
Kieszonki dziąsłowe można również zaobserwować w przypadku utrudnionego wyrzynania „ósemek”. Wówczas zapalenie kieszonki dziąsłowej może dawać silne dolegliwości bólowe.
W przebiegu chorób przyzębia wraz z kieszeniami przyzębnymi mogą występować objawy: zaczerwienione i wrażliwe dziąsła, kamień nazębny, rozchwianie zębów, nieprzyjemny zapach z buzi, krwawienie dziąseł, odsłonięte szyjki zębowe. Możliwe jest też wytworzenie się ropnia przyzębnego w okolicy głębokich kieszeni. Wówczas mogą wystąpić: wysięk ropy z kieszonki, ból dziąsła, ubytek kości, bolesność zęba na opukiwanie.
Leczenie kieszonek dziąsłowych
W przypadku pojedynczych kieszeni najczęściej przepłukuje się je płynami przeciwbakteryjnymi, których zadaniem jest usunięcie bakterii. Można wykorzystać do tego wodą utlenioną, roztwór nadmanganianu potasu, chlorheksydynę lub jodopowidon. Takie postępowanie stosuje się też przy zapaleniu kieszonki podczas utrudnionego wyrzynania się „ósemek”.
W przypadku obecnego poddziąsłowego kamienia nazębnego niezbędne jest jego usunięcie w znieczuleniu miejscowym. Po zabiegu możliwa jest także aplikacja leków bezpośrednio do kieszeni. Przy uogólnionej chorobie przyzębia postępowanie lecznicze jest niestety wieloetapowe i długotrwałe. Ponadto gdy obecne są ubytki kostne, należy przeprowadzić zabiegi chirurgii regeneracyjnej.
Bardzo ważne jest, aby podczas leczenia kieszonki dziąsłowej w chorobach przyzębia regularnie i dokładnie dbać o higienę jamy ustnej oraz odbywać wizyty kontrolne u lekarza periodontologa (specjalisty od chorób przyzębia).
W celu zapobiegania powstawaniu kieszonek dziąsłowych najważniejsze jest przede wszystkim systematyczne utrzymywanie higieny jamy ustnej. Dla przypomnienia: dokładnie szczotkujemy zęby, czyścimy język, stosujemy nici dentystyczne oraz irygator. Szczególnie warto zwrócić uwagę na nitkowanie, które pozwala usuwać płytkę nazębną z przestrzeni międzyzębowych i poddziąsłowych.
Do domowych sposobów na stany zapalne dziąseł można zaliczyć także m.in. płukanki ziołowe (rumianek, szałwia) lub specjalne pasty dla osób z chorobami przyzębia zawierające wyciągi z ziół, chlorheksydynę lub inne chemiczne substancje przeciwzapalne.
Ale pamiętajcie – najważniejsza jest prawidłowa higiena jamy ustnej. To pozwala ograniczyć problemy w ogromnym stopniu.